<

Hoewel ik zelf eigenlijk geen parfum meer gebruik heb ik deze flesjes toch meegenomen. Blijkbaar probeer ik nog steeds aan een norm te voldoen en moet ik aan het idee wennen dat het oké is mijn eigen lichaamsgeur te verspreiden of met meer natuurlijke middelen te verfrissen. 

​

Nu heb ik er ook drie van mijn vader gekregen als erkenning voor de mantelzorg van mijn moeder en hem. Een keer op moederdag, want: “jij moedert toch ook wat over ons”. En een toen hij terug kwam uit Mexico, als dank dat ik die 10 dagen bij mijn moeder in het verzorgingshuis was gebleven. Op dat flesje staat Clinique Happy. Ik kies zelf vaak iets uit op naam om mij dat als het ware toe te eigenen, en van deze naam werd ik blij.  Het flesje met het roze in de dop vind ik eigenlijk helemaal niet lekker, maar het veertje erop is wel weer mooi. 

​

De twee kleine flesjes komen uit de collectie van vriendin Brigitte. Ze stapte onverwachts uit het leven. De schok was groot en als troost kreeg iedereen bij haar afscheid een flesje als herinnering aan haar mee. Het kan zijn dat ik die nog wel meeneem, want mijn verdriet is nog vers.

Graag titel pagina en uw naam en adres vermelden

Ja

>

Het ‘plankje’ waar ze op staan is van karton en de steunen vond ik op de zolder van De Oude Abdij. Misschien laat ik ze wel staan of geef ze weg, want ze kunnen eigenlijk nog heel lang mee. Ook een reden voor mij om het niet zomaar weg te kunnen gooien. Of wilt u er een of het zo in zijn geheel hebben?